- glosi
- gloser
Dictionnaire espéranto-français. 2008.
glosi
Regardez d'autres dictionnaires:
głosić — Wieść, fama itp. głosi, niesie «krażą plotki na jakiś temat, mówi się o czymś»: Sam zatwierdzał i proponował scenariusze, fama głosi, że zajmował się nawet niekiedy obsadzaniem ról w poszczególnych filmach. F. Ryszka, Noc. (...) jak wieść niesie… … Słownik frazeologiczny
ACCENSOR — idem cum Delatore. Glosi. Lat. Graec. Accensor, εἰσαγωγἐυς, εἰσηγητὴς, βούλαρχος. In Gloss. vero Graec. Lat. Εἰσκγωγἐυς est Lator, institutor. Ubi Car. du Fresne iudicat legendum Delator: quia apud Hesych. εἰσαγωγἐυς dicitur esse ἀρχὴ Α᾿θην´ῃσι… … Hofmann J. Lexicon universale
fama — głosi, niesie zob. głosić … Słownik frazeologiczny
wieść — I. Głucha wieść zob. głuchy 1. Hiobowa wieść zob. hiobowy. Wieść głosi, niesie zob. głosić. Wieść gruchnęła zob. gruchnąć. Wieść o kimś, o czymś zaginęła zob. zaginąć. II. Wieść, wodzić prym, rej «górować, celować w czymś, mieć … Słownik frazeologiczny
fama — ż IV, CMs. famamie, blm książk. «wieść, pogłoska, rozgłos» Rozeszła się fama o czymś. Fama głosi, niesie, doniosła. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
finalizm — m IV, D. u, Ms. finalizmzmie, blm filoz. «pogląd, będący odmianą stanowiska teleologicznego, który głosi, że procesy rozwojowe w przyrodzie i społeczeństwie zmierzają do realizacji jakiegoś ostatecznego celu» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
głosiciel — m I, DB. a, lm M. e, DB. i podn. «ten, kto głosi, upowszechnia coś» Głosiciel jakichś idei, haseł. Głosiciel czyichś poglądów … Słownik języka polskiego
głosić — ndk VIa, głoszę, głosisz, głoś, głosićsił, głoszony 1. «czynić coś wiadomym, upowszechniać jakieś idee, hasła, myśli, propagować coś; wyrażać jakieś treści» Głosić swe przekonania, sądy. Teza głosząca nowe prawdy. ◊ Fama, wieść itp. głosi… «krążą … Słownik języka polskiego
kaodaizm — m IV, D. u, Ms. kaodaizmzmie, blm «religia utworzona w 1926 r. w płd. Wietnamie przez grupę spirytystów, łącząca elementy wszystkich pięciu religii Wietnamu (buddyzmu, konfucjanizmu, taoizmu, chrześcijaństwa i kultu przodków); głosi kult istoty… … Słownik języka polskiego
prawdziwy — prawdziwywi, prawdziwywszy 1. «zgodny z rzeczywistością, nie zmyślony, nie urojony, nie udany, nie sfałszowany; realny, rzeczywisty, autentyczny, naturalny» Prawdziwy jedwab. Prawdziwa perła. Prawdziwa miłość, przyjaźń. Prawdziwa opowieść. Ukazać … Słownik języka polskiego
wyłączyć — dk VIb, wyłączyćczę, wyłączyćczysz, wyłączyćłącz, wyłączyćczył, wyłączyćczony wyłączać ndk I, wyłączyćam, wyłączyćasz, wyłączyćają, wyłączyćaj, wyłączyćał, wyłączyćany 1. «unieruchomić, wstrzymać maszynę, mechanizm przerywając dopływ poruszającej … Słownik języka polskiego
